Wat vind jij van deze jas?
Het is kwart voor drie. Ik zit op de bank een kop thee te drinken terwijl Jens en Gijs samen met de Duplo een treinbaan aan het bouwen zijn.
Pling…
Het scherm van mijn telefoon licht op en er gaat een piepje.
Nou heb ik mijn telefoon vrijwel nooit op geluid staan (anders wordt ik echt gek van al die verschillende meldingen), maar iets in mij pakte de telefoon er direct bij.
Wat bleek? Een berichtje in de familie-app. Over oma.
In eerste instantie hield ik mijn hart vast. Bang dat het nu écht mis zou zijn….
Een paar maanden terug kreeg ik namelijk ook een appje. Over oma. Met het bericht dat ze in het ziekenhuis lag. En het er heel slecht uit zag.
De hele familie was bang dat ze haar laatste adem zou uitblazen. Maar niets bleek minder waar. Mijn oma van 84 bleek een taaie te zijn. En met wat medicatie voor haar hart en regelmatige afspraken bij de cardioloog gaat het inmiddels al een aantal maanden een heel stuk beter met haar.
Het enige verschil is dat ze zo’n 10 kg is afgevallen en ze zo ongeveer een hele nieuwe garderobe heeft kunnen aanschaffen, omdat alles veel te groot was…
Maargoed, daar waar de schrik me in eerste instantie nog wat om het hart vloog toen ik zag dat het over oma ging sloeg mijn emotie al snel door naar verbazing toen ik zag waar het werkelijk om ging.
Wat bleek nou?
Ons mam (ja – ik blijf het hebben over “ons”, je kan ’t meisje wel uit Brabant halen, maar Brabant niet uit ’t meisje 😉) deelde een foto van oma in een winkel met een jas aan. Met daarbij de vraag: en, wat vinden jullie er van? Goede keus? Ze twijfelt.
Met nog geen 10 tellen later de eerste reacties van de rest van de familie.
Mijn mond viel werkelijk open van verbazing.
Mijn oma. Van 84 (!!!) jaar. Die dus door anderen laat bepalen of ze een jas wel of niet gaat kopen. (Want, zo hoorde ik later, ze vond ‘m zelf mooi maar was bang wat anderen er van zouden zeggen 😱).
En van verbazing vloog mijn emotie vervolgens door naar verdriet. Want mijn god… als je zelfs op díe leeftijd je nog laat leiden door wat anderen allemaal vinden, dan is dat toch eigenlijk ook wel heel erg verdrietig.
Want weet je ?
Mijn familie reageerde gelukkig enthousiast. Van “Wow, vind hem kei-mooi” tot “Haha, netjes hoor oma!”.
Alleen… zelf vond ik de jas helemaal niet zo mooi. En op het moment dat ik die mening ff lekker ongezouten op de app had uitgestrooid had het zomaar eens kunnen zijn dat oma die jas niet had gekocht.
En dus hield ik in plaats daarvan mijn mond.
Want ja… wie ben ik om dat te vinden? Het gaat er toch om of mijn oma er blij van wordt? Of niet dan?
Maar laat dít nu wel precies zijn waar ik het bij zóveel vrouwen mis zie gaan.
IEDEREEN heeft namelijk een andere mening.
En op het moment dat jij de beslissingen in je leven én je business af laat hangen van wat anderen van iets vinden ga je nooit gelukkig zijn. Laat staan dat je OOIT dat bedrijf van je dromen zal gaan realiseren!
Dus als jij jezelf nou ook maar een klein beetje herkent in het verhaal van mijn oma dan nodig ik je van harte uit om vanaf vandaag nog te stoppen met dit gedrag. Om (verdomme!) zelf je eigen beslissingen te maken. Om het niet nodig te hebben om te horen wat anderen allemaal vinden en denken. Maar gewoon te luisteren naar wat JIJ wilt. En wat voor JOU goed voelt.
Om te stoppen met jezelf klein te houden. En door dit soort acties jezelf, en het succes van je bedrijf, te saboteren.
En bovendien reteveel meer van jezelf te gaan houden!
Want, zoals ik in de vorige blog ook schreef: wat zou je dan doen wat je nu niet doet?
Ik ben benieuwd!
Liefs, Liza
Klaar om stikgelukkig te worden in je bedrijf?
Want zeg nu zelf… je bent je bedrijf toch gestart om vrijheid te ervaren? Dus wanneer ga je jezelf nu eindelijk eens echt gunnen? Hoe lang ben je bereid om nog door te gaan in een bedrijf waar je niet die ultieme vrijheid en het ultieme geluk te ervaren?
Of is het nu tóch eindelijk tijd om het anders te gaan doen? Om een bedrijf te creëren wat volledig aansluit bij wie JIJ bent, waar je voor staat en de manier waarop jij business wilt doen?